مکاشفه گاه نوشتهای دانشجوی دانشگاه المهدی عج

بسم الله

سلام دوستان گرامی. در این گفتار می خواهم برای شما از عظمت پروردگار و آنچه که در زندگی به ان با دیدهای مختلف می نگریم صحبت کنم.کمی فکر کردم و تصمیم گرفتم ابتدا بخشی از یک گفتار از یک نویسنده معروف  راکه ترجمه پرویز داریوش و جلال ال احمد است به اسم "مائده های زمینی "برایتان نقل کنم و سپس چند نکته به عنوان درس زندگی تقدیم حضورتان نمایم.امیدوارم شما هم با نظرات ارزشمندتان مرا یاری دهید تا بهتر بیاندیشم  و نیکوتر بنویسم.

مائده های زمینی

ناتانائیل، آرزو مکن که خدارا درجایی جز همه جابیابی.هرمخلوقی نشانی ازخداست و هیچ مخلوقی اورا هویدا نمی سازد. همان دم که مخلوقی نظر مارا به خویشتن منحصرکند، مارا ازخدا برمی گرداند.ما همگی اعتقاد داریم که باید خداراکشف کرد.دریغا که نمی دانیم همچنان که در انتظار او به سر می بریم، به کدام درگاه نیاز آوریم.سرانجام این طور نیز می گوییم که اودر همه جا هست، هرجا و نایافتنی است.

به هرکجا بروی جز خداچیزی را دیدار نمی توانی کرد.خداهمان است که پیش روی ماست.

ناتانائیل، ای کاش"عظمت"در نگاه تو باشد نه در چیزی که به آن می نگری.

ناتانائیل، من شوق را به تو خواهم آموخت، اعمال ما به ما وابسته است، همچنان که درخشندگی به فسفر.درست است که اعمال ما مارا می سوزانند ولی تابندگی ما از همین است و اگر روح ما ارزش چیزی راداشته دلیل بر آن است که سخت تر از دیگران سوخته است.

برای من" خواندن"این که شن ساحل ها نرم است کافی نیست:می خواهم پای برهنه ام این نرمی را حس کند.معرفتی که قبل از آن احساسی نباشد، برای من بیهوده است.هرگز در این جهان چیزی ندیده ام که حتی اندکی زیبا باشد، مگرآنکه فوراً آرزو کرده ام تا همه مهر من آن را در بر گیرد.

نکته های پند آموز در این حکایت دل:

1- خداوند در همه جا حضور دارد .یاد خدا مایه آرامش دلهاست:"  الا بذکر الله تطمئن القلوب" و هرکسی   باعث شود مارا از یاد خداوند غافل کند یک روز دیرتر به مقصد نهایی یعنی رسیدن به خداوند و حقیقت اصلی دورخواهیم ماند.

2- برای رسیدن به خداوند باید  خدارا دریافت و عظمت وجودی اورا در آفریده ها و مخلوقات خداوند و خود انسان بیابیم و کشف کنیم.هر عملی انجام دهیم روح ما نیز از آن تاثیر می پذیرد . پس سعی کنیم به هرچیزی که نگاه می کنیم در این دنیا و هرکاری که انجام می دهیم نوع نگاه ما فقط برای خدا باشد و معرفت و شناخت ما از هرچیز و شیی در این عالم هستی همراه با احساس و درک وجود خداوند در آن آفریده باشد و الا این شناخت و معرفت بیهوده است.

حاشیه: همیشه های زندگی

همیشه به زندگی از بالا نگاه کن تا نقاش و معمار خوبی برای زندگی باشی.

همیشه درست نگاه کن که از دیدن لذت ببری.

همیشه به خودت بگو می تونم حتی اگر نتونستی.

همیشه خوب فکر کن چون ممکنه بموقع نتونی درست فکر کنی.

همیشه بلند پرواز باش که پر در آوردن آرزوی تو نباشه.

همیشه بنویس که یه روز بخونیشون . و از نوشتن لذت ببری و به حقیقت  و آرامش درونی خودت برسی.

همیشه کتاب بخون که فرصت رو از دست ندی.

همیشه کاری روکه امروز باید انجام بدی به فردا ننداز چون ممکنه فردا دیر باشه.

همیشه به خودت بگو اگه من نبودم چی می شد؟ اون وقت ارزش خودت رو می فهمی .وقتی خودت را خوب بشناسی زودتر به خدا می رسی .

همیشه حرفهای دلت رو به خودت بگو نه هیچ فرد دیگه،چون ممکنه از گفتن یکیش هم پشیمون بشی.

خلاصه  این که همیشه اول کار به عاقبتش فکر کن.

یک پند هم از رسول اکرم (ص): اندیشه کن آنگاه سخن گو تا از لغزش برکنارباشی

تا دیدار و گفتار بعد

یا حق