بسم الله
سلام بر لیالی بابرکت قدر
سلام بر شهید محراب رمضان
سلام بر علی و اولادعلی علیه السلام
آن شب قدررسیده است که مرابازدهند آب حیات
بفرست برعلی و آل محمد صلوات
فرا رسیدن لیالی قدر شبهای نیایشهای نیلوفری دعا و ایام ضربت خوردن
و شهادت امام علی علیه السلام را به آقا امام زمان عج ،مقام معظم رهبری،ریاست محترم جمهوری و همه شیفتگان امامت و ولایت تسلیت عرض می نمایم.
هان !ای زمینیان باعلی چه کردند؟
آن شب تنهاترین شب کوفه بودوخسوفی ترین شب تاریخ،چند پاره ابرتیره وسیاه برشهرکوفه سایه انداخته بود.
روحی الهی درسکوت غمگین شب به پرواز ملکوت درآمده بود.مرغابی ها غمگینانه ترین آوازها رابه گلوی شب ریخته بودند،زمین ازاین فاجعه می لرزید وستونهای مسجدکوفه مرثیه سرداده بودند.
علی (ع) آن مرد عدالت ،دربسترشهادت آرمیده بود،عرشیان نگران این صحنه بایکدیگر نجوامی کردند.محراب کوفه درسکوتی غنوده بود.بیوه زنان وطفلان بی پدر،درغبار سنگین آن لحظه های جان فرسا دیده هارابردردوخته ومنتظر بازشدن آن با دستان یتیم نواز مولایشان بودند که بازهم پدروپناهشان بیاید وبرایشان قوت شبانه بیاورد.
آری شانه های زخمی علی(ع) به انبان نان و خرما الفتی دیرینه داشت وایتام وبی پناهان باطنین گامهای اومانوس بودند.
هان ای زمینیان باعلی چه کردند...؟
این سئوالی بود که آسمانیان ازاهل زمین می پرسیدند .شب می رفت تابه صبح برسد که ناگهان حزن انگیزترین فریادها ازخانه علی(ع) برخاست.کوفه درمیان دستان آکنده ازشرمش ،مردی ازتبارعرشیان را بافرق شکافته به عرشیان تقدیم می کرد.تاریخ هم ازعمق این فاجعه تام می گریست وخطاب به زمینیان می گفت: ای مردم باتجسم عدالت چه کردید؟ننگتان بادکه با وسوسه های شیطانی ،دستان خودرابه خون بهترین انسان آلودید...
آیا نیندیشید که زمین ،لحظه های بدون علی(ع) راچگونه سرکند؟شب بدون مناجات علی (ع) چگونه سحرکند؟
نفرین برآن دستان مظلوم کش که خاک نشینان رابازهم برخاک نشاندند وزخمی عمیق درسینه دردآلودتاریخ بشرنشاندند،زخمی که باهیچ مرهمی التیام نمی یابد.
شعر آخرین نمازعشق راکه سروده خودم باشد به پیشگاه مقدس مولایمان و دوستداران اهلبیت
تقدیم می کنم.
آخرین نمازعشق
ای شهرکوفه!شهرمرد آسمانی
بانام مولایم علی توجاودانی
بانخلهای بی سرت صدرازداری
ازرازمولا ،قصه هادرسینه داری
آن چاه های کوفه باشد شاهدتو
هم شط خونین،نخلهای عاشق تو
دربرگرفتی قبر مولادردل خاک
برگوبه من ازراز آن چاه و دل پاک
باچاه می گفت دردهایش راشب و روز
این رازمولارابگو باناله و سوز
برگوبه نخلستان خونین رازهایت
برگوبه یاران،رمزایثاروبقایت
بوی شقایق می دهد آن مسجدتو
نام علی ،یادآورکاشانه تو
تویادمولارابکن ای شهرخونین
ازآن حماسه یادکن ای شط خونین
برگوکه مولایم وضوازخون گرفته است
تربت زنخلستان و شط خون گرفته است
درمسجدکوفه نمازعشق ،سرداد
بافرق خونین ،فزت رب الکعبه سرداد
اورفت تامعراج ،تااوج شهادت
محراب مسجدراحریم عاشقی ساخت
درهرسحرنام علی ورد زبان است
سجاده خونین مولاجاودان است