مکاشفه گاه نوشتهای دانشجوی دانشگاه المهدی عج

بسم الله

مسلمانان مرا وقتی دلی بود   

                                      که با وی گفتمی گر مشکلی بود

به گردابی چو می افتادم از غم    

                                      به تدبیرش امید ساحلی بود

دلی همدرد و یاری مصلحت بین  

                                        که استظهار هر اهل دلی بود

زمن ضایع شد اندر کوی جانان    

                                            چه دامنگیر یارب منزلی بود

هنر بی عیب حرمان نیست لیکن      

                                                 زمن محروم ترکی سائلی بود

بر این جان پریشان رحمت آرید     

                                             که وقتی کاردانی کاملی بود

مرا تا عشق تعلیم سخن کرد       

                                                   حدیثم نکته هر محفلی بود

مگو دیگر که حافظ نکته دان است             

                                                                که ما دیدیم و محکم غافلی بود         

 * * * * ** * * * * * * * * *

* * * * * * * * *

سه اصل را دنبال کن: 1-محترم داشتن خود

 2-محترم داشتن دیگران

3-جوابگو بودن در قبال تمام کنش های خود

 سه ویژگى برجسته مومن:

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یااحمدبن موسی الکاظم (ع)(شاهچراغ)
چو خواستی که برویت شود در دل باز
بیا واحمد موسی راوسیلت ساز
رسی به حاجت خود از خدای بنده نواز
بهرمراد که کردی زیارت قبرش

روز ششم ذیقعده که امسال مصادف با 15آبان ماه است به عنوان روز بزرگداشت

حضرت ا حمدبن موسی شاهچراغ (ع) تعیین شده و این روز
مبارک را که در دهه کرامت واقع شده است را به همه هم استانی ها و همه دانشجویان مکتب اهل بیت تبریک و تهنیت عرض می کنم
زندگی نامه احمد بن موسی شاهچراغ:
احمد بن موسی بن جعفر(ع)، از فرزندان امام موسی کاظم(ع) معروف به "سید السادات" و "شاه چراغ" است. وی از شخصیت‏های عالی مقام و جلیل القدر و پرهیزکار بود.(1) آگاهی درباره زندگی وی بسیار اندک و برخی از مقاطع زندگی او مبهم و در منابع جز به بعضی از قسمت‏های زندگی او پرداخته نشده است.در خصوص رابطه احمد با پدرش این اندازه آورده‏اند که امام کاظم(ع) او را دوست داشت و ملکی از خود را بدو بخشید و او را به بخشندگی و دلیری ستود.(2)

مورخان گزارش داده‏اند که پس از شهادت امام کاظم(ع)، مردم مدینه به لحاظ شخصیتی که احمد داشت، به در خانه او رفته و با وی بیعت کردند و او پیشاپیش جمعیت به مسجد پیغمبر رفت و خطبه‏ای خواند و به مردم گفت: "ای کسانی که با من بیعت نموده‏اید! بدانید که من خودم با برادرم علی (علی بن موسی الرضا(ع)) بیعت کرده‏ام و او واجب الاطاعة است. بر من و شما است که از او اطاعت کنیم". سپس از منبر پایین آمده و به اتفاق همه مردم به در خانه برادرش رفته و با حضرت بیعت کردند.(3)

درباره آمدن احمد بن موسی(ع) به ایران و انگیزه او گزارش‏های گوناگون وجود دارد و این قسمت از زندگی وی فاقد شفافیت است. برخی عقیده دارند. احمد در بغداد ساکن بود و آن گاه که خبر شهادت و در گذشت ناگهانی امام رضا(ع) را شنید، شدیداً ناراحت شد و گریه نمود. آن گاه با همراهانی بسیار (حدود سه هزار نفر) به خون خواهی و انتقام از مأمون خروج کرد و روی به ایران نهاد. بر پایه این گزارش او در قم و ری با سپاهیان مأمون جنگید و سرانجام به خراسان آمد و در جایی نزدیک اسفراین طی جنگ با لشکریان مأمون کشته شد.

بعضی دیگر باور دارند که احمد پیش از درگذشت امام رضا(ع) و مقارن با ولایت عهدی او همراه جماعتی قصد ایران کرده تا به برادرش ملحق شود. بر اساس این گزارش حرکت او به طرف فارس بود. این گزارش نیز به صورت‏های گوناگون بیان شده است. برخی آورده‏اند که عامل مأمون در نزدیکی شیراز با او جنگید. هنگامی که یاران احمد شنیدند امام رضا(ع) وفات یافته است، متفرق شدند و به سوی شیراز رفتند.

مورّخان در خصوص شهادت و یا وفات و محل دفن احمد نیز اختلاف دارند. این اختلاف مبتنی بر آن است که وی به اسفراین رفته و در آن جا به شهادت رسیده و یا در شیراز وفات یافته و یا به شهادت رسیده است. برخی عقیده دارند وی در اسفراین به شهادت رسید و در همان جا دفن شد و زیارتگاه او همان جا است. بر این اساس قبر احمد در اسفراین و یا مکان‏های دیگر بوده و آرامگاه شیراز مربوط به احمد بن موسی نیست.(4)

برخی دیگر باوردارند که احمد در شیراز در جنگ با عامل مأمون شهید شد و یا این که در شیراز مخفی شد و بعد وفات نمود و در همان جا دفن گردید.(5) امین بعد از گزارش آنانی که محل دفن احمد را اسفراین و یا مکان دیگر می داند، می نویسد: "... و هذا غریب مخالف للمشهور من ان مشهده شیراز...".(6)
 
   حقیقت امر آن است که به طور قاطع نمیتوان گفت قبر وی در کجا است، ولی شواهد و قرائن دیدگاه آنانی را که قایل هستند شیراز محل دفن احمد می باشد، تأیید میکند و مشهور همین است. محسن امین بعد از بیان عقیده آنانی که محل دفن احمد بن موسی را در اسفراین و یا مکان دیگر می دانند، می نویسد: این عقیده بعید و مخالف با عقیده مشهور است که محل شهادت و قبر او شیراز می باشد.(6)

تاریخ وفات احمد دقیقاً معلوم نیست، ولی برخی تاریخ وفات را حدود 203 که همزمان با شهادت امام هشتم(ع) است ذکر نموده‏اند.(7)

پی نوشت‏ها:
1. اعیان الشیعه، ج 3، ص 191.
2. دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 7، ص 9.
3. معارف و معاریف، ج 1، ص 597.
4. اعیان الشیعه، ج 3، ص 192؛ دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 7، ص 11.
5. ریحانة الادب، ج 4 - 3، ص 50 - 51.
6. اعیان الشیعه، ج 3، ص 191 - 193.
7. دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 7، ص 9؛ ریحانة الادب، ج 4 - 3، ص 51.
باتشکرازخواهرخوبم ترابی برای نوشتن این مطالب    
 

به نام خدا

به مناسبت  سالروزبزرگداشت  لسان الغیب حافظ شیرازی که به قول این شاعرپرآوازه میهنمان هرچه داشت و هرچه کردهمه ازدولت قرآن کردو بس ماهم تفالی به کتابش زدیم که این شعراومد.  خدائیش  دلمون  یه چندلحظه هوای شیراز روکرد و شاه چراغ و باغ دلگشا و خلوت حافظ ونسیم خوش الحان این شهرخوش نسیم با طبیعت زیباومردم مهربونش.یاد پدربزگ و مادربزرگ و دوستان عزیزم بخیر.

دیدم عجب شاعرهم ازنصیحت ماغافل نیست .وازحال و احوالمون باخبره!نظرشمادرمورد فال حافظ چیه؟شماهم به فال حافظ اعتقاددارید؟