سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مکاشفه گاه نوشتهای دانشجوی دانشگاه المهدی عج

درباغ خاطره - مکاشفه گاه نوشتهای دانشجوی دانشگاه المهدی عج

دانشجوی دانشگاه المهدی (عج)
مکاشفه گاه نوشتهای دانشجوی دانشگاه المهدی عج

درباغ خاطره(خانه پدربزرگ)

به نام خدا

پدربزرگم شیخ ومداح و ذاکرو شبیه خوان وعاشق اهلبیت بود .ومادربزرگ عاشق وشیفته شنیدن ندبه های زیبا و مداحی های دلنشینش بود.واوهم علاقه بسیاری به این خاندان مطهرداشت.

خانه آنها روبه روی کوه ودرابتدای یک کوچه باغ با رازورمز زیبای طبیعت مانوس بودو همیشه محل برپایی مراسم بزرگداشت اهلبیت به خصوص شهیدان کربلابود.بعد ازمدتها که به آن محل گذارم افتاد

فقط ردپایی ازاون دوتا اتاق مانده بودو چنددرخت و...بازخاطره هابرایم زنده شد.متنی که می خوانید

فقط ذکریک خاطره است.وسایر خاطرات آنان باشد برای وقتی دیگربخصوص خاطرات مراسم تعزیه

وشبیه خوانی امام حسین علیه السلام و حضرت عباس علیه السلام درایام محرم.

درباغ خاطره

«خانه پدربزرگ»

رفتم به آن حیاط
 بوی بهارپیچیده بازدرفضای باغ
بازآن دوتا اتاق
  خاموش و بی صدا
توت بزرگ پیر
    لبریزازنگاه
آن نخل،آن انار،آن یاس نوبهار
نارنج هاو لیمووآن سرو،آن چنار
باچشم سبزوسرخ نگاه می کنند مرا
  درخلوت وسکوت غم انگیزسارها
 درباغ خاطره
صدامی زنند مرا
********
مادربزرگ بعد ازنماز نشست کنارتاوه های نان
  مشتک درست کرده داد هردودست من
رفتم کنارحوضک و گفتم پدربزرگ:
تابازگشت تو،پرمی کنم حبانه رادرگوشه ی حیاط
قمری و کبک هارا بسپاردست من
اینک بلند شو
کفشت بکن به پا
بشتاب سمت کوهسار  وازکوه بال سبز
دونهای انجیرک بیاوربرای من
آنگه بیابنشین دمی درکنارمن
برگو،توقصه های قدیمی برای من

************

اون قصه گفت و شرح پریشانیش سرود
ازداغ وماتم شهیدان کربلا
بارازمشک و علقمه همدمم نمود
می خواند  شروه ها زغم  و داغ نینوا

*****************
یکروز صبح زود
اورفت به کوهسار
دراه بازگشت
 یک دسته گل شقایق و دونهای انجیرک
ازکوه بال سبز
آورد برای من
اما دریغ و درد که آن برکه ی زلال
دروصل جویبارچه خاموش ماندو رفت
اوخودشقایقی زدل کوهساربود
ازکوهسارزندگی
دل برید و رفت




تاریخ : چهارشنبه 87/8/8 | 6:16 صبح | نویسنده : دانشجوی دانشگاه المهدی (عج) | نظر

توئی که نشناختمت!

به نام خالق یکتای بی همتا

سلام  برمهدی فاطمه عج

 سپهررادوست داشتم.اویک بسیجی به تمام معنابود درسخن درفکرودرعمل وآنقدربزرگ بودکه حتی یک لحظه دراین دنیا جانگیرد.گوارایش باد میهمانی برخوان گسترده شهداو سیدالشهداء(ع) باوجودی که زیادباایشون آشنانبودم اما یه بارتوفیق شدازنزدیک دریک مراسم یادمان شهدا ببینمشون وبرای همیشه یادشون درخاطرم زنده بمونه برای همین  در سالگرد آسمونی شدنش شعری به یادهمون روزدیدارنوشتم که تقدیم حضورتون می کنم.

 

تقدیم به شاعرسفرکرده مان زنده یادابوالفضل سپهر

 

یه روز ازاون روزهای خوب خدا

وقتی بسیجی های دانشگاهمون

توی یاددواره ی شهدا،جمع شده بودند دورهم باصفا

یه مرد آسمونی،یه زائرکربلا،اومدبه جمع بچه های باصفا

اومدبرامون بگه ازاون روزای خوب و قشنگ جبهه ها

اون روزایی که عاشقان نینوا،باذکریاحسینشون

دلهاشونو می بردندتا اوج حریم کبریا

اون روزسپهراومدکه ازخدابگه

ازشهدا ء ویارای یه رنگ جبهه هابگه

اومدبگه که عاشقان کربلا،یه روز توسنگرای عشق

درس محبت می دادند

اومدبگه اگه یه روز رفتی به جبهه های نور

               مسافروادی کربلاشدی،سری به سنگرابزن!

به یادجمع شهداء ورفقای باوفا

روسجده گاه خاکی شون،نمازعاشقی بخوان!

سپهراومد به مابگه،این روزاتوخیابونا،دیگه مثل اون قدیما

دیگه مثل دوران جنگ،بوی رفاقت نمی یاد

دیگه توآسمون ِ شهرامون،عطرشهادت نمی یاد.

هرچی که هست یه مشت خاطرات ِ جنگ توقلبمون سنگین وسنگین ترشده.

سپهر اومد باشعرهای آبی خود،دلهاروآسمونی کرد

باذکر خاطرات ِ خود،چشمامونو بارونی کرد

حیف که اون روز وقتی اومد ماخوب نشناختیمش

بابای خوب جبهه رو،توقصه هاگذاشتیمش!(1)

این شعروگفتم که بگم واسه همه بسیجی ها:

اگه سپهر جبهه جنگ نرفته بود

اگه یه روز اسلحه دست نگرفته بود

اما دل ِ زخمی ِ او،میدون ِ مینها شده بود

اون قلم ِ سبز سپهر،عاشق و شیداشده بود.

اومد که ازمولابگه،چه زودکربلائی شد

وقتی حدیث ِ یارروخوند ،آلاله خدائی شد.

 پی نوشت:

(1)اشاره به شعر اتل متل یه بابا ازدفترآبی سپهر

 




تاریخ : جمعه 87/6/29 | 1:3 صبح | نویسنده : دانشجوی دانشگاه المهدی (عج) | نظر
       


.: Weblog Themes By Slide Skin:.