مکاشفه گاه نوشتهای دانشجوی دانشگاه المهدی عج

روایت اهل مشرق و پرچم های سیاه

این حدیث در منابع شیعه و سنی وارد شده و از آن بعنوان روایت درفش­های سیاه و روایت اهل مشرق یاد شده است، حدیث مذکور را عده­ای از صحابه پیامبر با اندکی تفاوت در لفظ نقل کرده­اند و تعدادی از آن منابع تصریح نموده­اند که راویان این خبر، همه مورد اعتمادند.

قدیمی­ترین منابع حدیثی اهل سنت که این روایت و یا بخشی از آن را روایت کرده­اند، عبارتند از:

ابن ماجه در سنن ج2 ص518 و 269 و حاکم در مستدرک ج4 ص464 و 553 و ابن حماد در نسخه خطی خود به نام «الفتن» ص84 و 85 و ابن أبی شیبه در کتاب مصنف ج15 ص235 و دارمی در سنن ص93 و سایر راویان نیز به نقل از همین منابع این روایت را نقل کرده­اند. شاید حدیثی که ابن ماجه و احمد بن حنبل و دیگران نقل کرده­اند که «گروهی از مشرق زمین خروج کنند و مقدمات حکومت مهدی را فراهم نمایند» بخشی از همین روایت باشد.

اینک عین عبارت حدیث را به نقل از مستدرکِ حاکم می­آوریم:

«از عبدالله بن مسعود نقل شده که گفت: حضور پیامبر­(ص) رسیدیم، حضرت با چهره­ای که شادمانی از آن نمایان بود با ما روبرو شد، آنچه از حضرت سؤال می­کردیم پاسخ می­داد و اگر ما ساکت می­شدیم آن حضرت شروع به سخن می­نمود تا اینکه گروهی از جوانان بنی­هاشم از آنجا عبور کردند. حسن(ع) و حسین(ع) در میانشان بودند، تا چشم حضرت به آنها افتاد، آنان را در آغوش گرفت و دو چشمانش پر از اشک شد. عرض کردیم: ای رسول خدا، آنچه در چهره شما می­بینیم برای ما ناخوشایند است. حضرت فرمود: خداوند برای ما اهل بیت، آخرت را بر دنیا برگزید. بزودی بعد از من، اهل بیتم در شهرها پراکنده و آواره می­شوند، تا آنکه درفش­هایی سیاه از مشرق زمین به اهتزاز درآیند که حق را می­طلبند، اما حقوقشان را اداء نکنند. آنان دست از حق طلبی نکشند، اما اجابت نشوند، دیگر بار درخواست کنند، به آنان اعتنا نگردد. پس از آن دست به مبارزه زنند و به پیروزی رسند، هرگاه کسی از شما و یا فرزندان شما آن زمان را درک کرد پس به پیشوایی بپیوندد که از اهل بیت من است. اگرچه با دشواری روی برف با دست و پا برود، آنها درفش های هدایت­اند و آن را به دست مردی از اهل بیت من سپارند که نام او، نام من و نام پدرش، نام پدر من باشد، او حاکم زمین گردد و آن را پر از عدل و داد کند، آنگونه که از جور و ستم پر شده است».

در منابع شیعه، این حدیث توسط سید بن طاووس در کتاب ملاحم و فتن ص30 و 117 و علامه مجلسی در بحار:51/83 و از اربعین حافظ ابونعیم، روایت بیست و هفتم که مربوط به آمدن حضرت مهدی(عج) از ناحیه مشرق است نقل شده است.

مشابه حدیث فوق از امام باقر(ع) نقل شده است که فرمودند:

«گویا می­بینم گروهی از مشرق زمین خروج کرده­اند و طالب حق­اند اما آنها را اجابت نکنند، مجدّدا بر خواسته­هاشان تاکید کنند اما مخالفان نپذیرند، وقتی چنین شود شمشیرها را به دوش کشیده و در مقابل دشمن بایستند، آنگاه پاسخ مثبت گیرند، اما این بار، خودشان نپذیرند تا آنکه همه قیام کنند و درفش هدایت را جز به دست توانای صاحب شما (حضرت مهدی(عج)) نسپُرند. کشته­های آنان شهیدند، اگر آن زمان را درک می­کردم خویشتن را برای یاری صاحب این امر (امام زمان(عج)) نگه می­داشتم». بحار 52/243