بنام خدا
سلام بر مهدی فاطمه عج
سلام بر جوادالائمه، که «جود» قطره‌ای بود در پیشانی بلندش، «علم» غنچه‌ای بود از گلستان وجودش و «حلم» گوهری بود از گنجینه فضایلش. زینت بخشندگان، امام سخاوت، جوادالائمه می‌آید تا زمین مدینه بار دیگر، مولودی دیگر از نسل هابیل را به شادباش بنشیند، می‌آید تا چشمان آسمان به روشنی سیمایش روشن شود و لاهوتیان را در شادی میلاد خویش فرو برد. به قامت آسمانی‌اش، هستی تواضع خواهد کرد و بر قدوم مبارکش، عرش، حریر عاطفه خواهد گسترد! می‌آید، تا ادامه‌دهنده وقار پیامبر(ص)، صبر علی(ع)، معصومیت زهرا(س)، سخاوت حسن(ع)، شهامت حسین(ع)، عبادت سجاد(ع)، علم باقر(ع)، حلم صادق(ع)، مظلومیت کاظم(ع) و کرامت رضا(ع) باشد.
****************
ولادت فرخنده و مسعود نهمین آیت سروری و پیشوای کرامت و بخشندگی، امام محمد تقی(ع) مبارک باد.
حضرت امام محمدتقی(ع) در دهم رجب 195 ه.ق در مدینه منوره متولد شد و بر شاخسار امامت شکوفا گشت. پدر بزرگوارش حضرت امام رضا(ع) و مادرش بانوی گرامی و بافضیلتی به نام «سبیکه» است که امام رضا(ع) او را «خیزران» نامید. وقتی امام جواد(ع) به دنیا آمد، حضرت امام رضا(ع) فرمود: «حق تعالی به من فرزندی عطا کرده که شبیه است به موسی بن عمران که دریاها را می‌شکافت، و نظیر عیسی بن مریم است که حق تعالی مادر او را مقدس گردانیده بود»، سپس حضرت فرمود: «این فرزند من به جور و ستم کشته خواهد شد و اهل آسمان‌ها بر او خواهند گریست، و حق تعالی بر دشمن او و کشنده او و ستم‌کننده بر او غضب خواهد کرد، و آنها بعد از قتل او از زندگانی بهره نخواهند دید، و به‌زودی به عذاب الهی خواهند رسید».
امام جواد(ع) در سن هشت سالگی به امامت رسید و به‌عنوان جوان‌ترین امام، به لطف خداوند، تمام علم یک امام معصوم را داشت. ایشان با همان سن کم، دانشمندترین مردم زمان خویش بود، تمام دانشمندان آن زمان از آن حضرت علم می‌آموختند. برخی از دشمنان امام با کمک مأمون ستمگر، در جلسه‌های پرسش و پاسخ می‌خواستند محبوبیت آن حضرت را در بین مردم کم کنند، اما به‌دلیل آن که علم آن امام معصوم، علم خدایی بود، کسی توانایی مقابله با ایشان را نداشت. اگرچه امام جواد(ع) نسبت به سایر امامان در سن بسیار کمی به امامت رسید، اما دوران هفده ساله‌ی امامت او، دورانی نسبتاً طولانی و پر حادثه بود.
در سایه کلام جوادالائمه(ع):
- دوست را با سه ویژگی به دست می‌آورند: انصاف در معاشرت، هم‌دردی در خوشی و ناخوشی، و داشتن قلبی پاک و سالم. (بحارالانوار، ج78،ص82).
- مؤمن نیاز دارد به توفیقى از جانب خدا و به پندگـویى از سوى خـودش و به پذیرش از کسى که او را نصیحت کند. (تحف‌العقـول، ص 457)
- اظهار چیزى قبل از آن که محکـم و پـایـدار شـود سبب تباهـى آن است. (تحف‌العقـول، ص 457)
- افزونى نعمت از جانب خدا بریده نشود تا آن هنگام که شکرگزارى ازسوى بندگان بریده شود. (تحف‌العقـول، ص 457)
- کسى که کارى را بدون علم و دانش انجام دهد، افسادش بیش از اصلاحش خواهد بود. (مسندالامام الجواد، ص 243)
- به تأخیر انداختن توبه نوعى خودفریبى است و وعده دروغ دادن نوعى سرگردانى است و عذرتراشى در برابر خدا نابـودى است و پافشارى بر گناه آسودگى از مکر خـداست. (تحف‌العقول، ص 457)
اللهم عجل لولیک الفرج
تاریخ : پنج شنبه 91/3/11 | 10:24 عصر | نویسنده : دانشجوی دانشگاه المهدی (عج) | نظر